கறுத்த வானம்
ஏற்பதில்லை
என் புகார்களை..
விலக்கி வைத்தாலும்
என் மனதருகிலேயே
ஒலிக்கின்றன அக்குரல்கள்..
இரவு
துயராலானது..
பகல்
வாதைகளாலானது..
தனித்திருத்தல்
யாருக்கு சுகம்..
விழித்திருத்தல்
துயரம்..
ஒரு சாபத்தினாலேனும்
நான்
கல்லாலானால் என்ன..
ஏற்பதில்லை
என் புகார்களை..
விலக்கி வைத்தாலும்
என் மனதருகிலேயே
ஒலிக்கின்றன அக்குரல்கள்..
இரவு
துயராலானது..
பகல்
வாதைகளாலானது..
தனித்திருத்தல்
யாருக்கு சுகம்..
விழித்திருத்தல்
துயரம்..
ஒரு சாபத்தினாலேனும்
நான்
கல்லாலானால் என்ன..
பொறுத்திரும் பூமியுள் போன புதையல்
ReplyDeleteவெறுத்திடும் முன்பே வரும்!
பொறுமை எல்லை கடந்த கவிதை.. அருமை!
வாழ்த்துக்கள்!